Pengunduran Tan Sri Taib Mahmud daripada kedudukan sebagai ketua menteri
Sarawak yang dipegangnya selama 33 tahun telah mencetuskan isu politik
dalaman negeri ini, berhubung penggantinya dan pengaruh Taib selepas
ini.
Kedudukan Taib yang sangat lama sebagai ketua menteri telah
mengukuhkan kedudukan beliau dan sekutu politik dan ekonominya, pada
satu tahap yang hanya dapat diperhatikan di Sarawak.
Pemimpin
selepas Taib dijangka tidak akan dapat mengatasi malah menyaingi
pengaruhnya sebagai ketua menteri, dan kemungkinan akan terus dibayangi
Taib dalam politik dan pentadbiran negeri Sarawak.
Malah, mungkin ada yang melihat kepentingan Taib masih kuat dalam
usaha memastikan kestabilan di Sarawak, dan untuk mengelakkan persaingan
kuasa yang boleh menjejaskan partinya, Parti Pesaka Bumiputera Bersatu, PBB dan Barisan Nasional.
Pengaruh yang telah
lama dibina bermakna penguasaan Taib dan sekutu yang kukuh dalam
pelbagai ruang, dalam tempoh yang suasana politiknya jauh berbeza dengan
sekarang dari sudut penguasaan parti pemerintah dominan.
Hari ini, selain pengganti yang tidak dapat menyamai kepimpinan
Taib, suasana politik yang baharu menyaksikan parti-parti pembangkang
termasuk daripada Pakatan Rakyat semakin mengukuhkan kedudukan di negeri
ini.
Dalam Pilihan Raya Negeri ke-10 pada April 2011, BN
memenangi 55 kerusi Dewan Undangan Negeri, daripada 71 kerusi, merosot
daripada 62 kerusi dalam pilihan raya negeri sebelum itu.
Pilihan
Raya Umum ke-13 pada Mac tahun lalu pula menyaksikan BN menang 25
kerusi Parlimen daripada 31 kerusi, berbanding 31 dimenangi pada pilihan
raya umum 2008.
Ini bermakna landskap politik Sarawak telah banyak berubah, malah
Parti Keadilan Rakyat pada 2011 berkempen dengan menjanjikan pelantikan
pemimpin parti itu, Baru Bian sebagai ketua menteri jika PR
menguasai Sarawak.
Pada tahun-tahun akhir Taib sebagai ketua menteri, kempen untuk
menjatuhkan beliau juga berjalan dengan rancak dari dalam dan luar
negara, meningkatkan lagi tekanan ke atas Taib dan negeri kubu kuat BN
itu.
Tetapi selepas dua pilihan raya itu, Sarawak kekal sebagai
kubu kuat BN walaupun dengan kekuatan yang merosot, dan Parti Pesaka
Bumiputera Bersatu, PBB, yang bersifat Bumiputera Muslim kekal dominan
dalam BN di Sarawak, dan bersama dengan Umno menjadikan BN hanya
dikuasai parti Melayu.
Piliha raya 2011 telah mencatat rekod terbaharu Taib berjaya mempertahankan penguasaan BN di Sarawak, pada masa banyak pihak bercakap
tentang keperluan peralihan kepimpinan negeri Sarawak.
Perkembangan
itu menunjukkan satu perubahan besar yang berlaku sejak beberapa tahun
kebelakangan ini; peningkatan kepentingan Sarawak dalam politik
nasional, terutama kepada parti-parti politik dominan yang asas kuasanya
terletak di Semenanjung.
Menyedari kekuatan undi di Sarawak, PR menjadikan negeri ini
sebagai sasaran perubahan besar-besaran untuk mengubah imbangan kuasa
BN-PR, terutamanya memandangkan Sarawak memegang 31 kerusi
Parlimen.
Sarawak dan juga Sabah mula menjadi perhatian khusus parti-parti
pembangkang, terutama PR dan parti Kita untuk merebut bahagian
lebih besar hasil pilihan raya, dengan tawar-menawar yang semakin
seimbang.
Selama ini, Sarawak dan Sabah kelihatan sekadar
dipergunakan untuk kepentingan agenda-agenda yang sering tidak sehaluan
dan tidak meletakkan kepentingan rakyat dua negeri itu sebagai matlamat
utama.
Tetapi, berbeza dengan Sabah, Sarawak terus dikuasai PBB sedangkan
Sabah telah menjadi salah satu medan utama Umno dan mempunyai kedudukan
istimewa dalam kepimpinan tertinggi parti itu.
Sarawak mahu mengekalkan kepentingannya, dan bukan sekadar menjadi sumber undi mudah kepada BN tanpa pulangan yang sewajarnya.
Perkembangan ini menunjukkan pengaruh PBB yang semakin kritikal
kepada BN, yang masih mampu mempertahankan negeri bank undi gabungan
parti pemerintah.
Hal ini menjadikan PBB menyedari kekuatannya
dan dapat dijangka tidak akan dengan mudah mahu mengorbankan kedudukan
dominan ini, kedudukan yang semakin jelas pada masa BN semakin tercabar
oleh PR. - Februari 11, 2014
No comments:
Post a Comment